Szlaki rowerowe

Przez Gminę Komorniki przebiegają dwa oznakowane szlaki rowerowe, które umożliwiają turystom odbywanie wycieczek krajoznawczych i poznawanie najbardziej urokliwych miejsc:

• Szlak im. Jana Pawła II
• Szlak niepodległości 

Szlak im. Jana Pawła II

Przebieg szlaku: Komorniki – Szreniawa – Jarosławiec – Łęczyca – Wiry - Komorniki

Oznakowanie szlaku: żółty szlak rowerowy

Szlak powstał w maju 2005 roku, w ramach propagowania aktywnego wypoczynku wśród mieszkańców oraz stwarzania warunków dla turystyki rowerowej. Szlak to 26 – kilometrowa pętla przebiegająca przez nieduże miejscowości gminy Komorniki. Prezentuje on ciekawe zakątki nie tylko Wielkopolskiego Parku Narodowego, ale również te poza jego graniami na terenie gminy:

1. Ogród pamięci – miejsce pamięci zlokalizowane w rejonie, gdzie odkryto ceramikę i inne przedmioty kultury materialnej świadczące wymownie o początkach osadnictwa Komornik. Znajdują się tu: krzyż jubileuszowy, głazy – pomniki upamiętniające najważniejsze wydarzenia dla regionu i kraju, m.in. lokację Komornik ustanowioną przez biskupa poznańskiego Jana w 1297 r., 100. rocznicę powstania Kółka Rolniczego w Komornikach, 85. rocznicę Powstania Wielkopolskiego, czy 35-lecie powstania Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Komornickiej. W ogrodzie rosną też pamiątkowe drzewa.
2. Droga betonowa zwana greiserówką – droga łącząca Komorniki z Jeziorami, przebiegająca przez Wielkopolski Park Narodowy, wybudowana w latach II wojny światowej, aby połączyć obecną drogę nr 5 Poznań – Wrocław z Jeziorami, gdzie nad Jeziorem Góreckim wybudowano rezydencję dla namiestnika Rzeszy w kraju Warty – Arthura Greisera. Droga wykonana jest w technologii płyt betonowych wylewanych na miejscu – podobnie jak budowana przez Niemców „Berlinka” i system autostrad III Rzeszy.
3. Komornicka „brama” wjazdowa do WPN-u- na skrzyżowaniu, u „wrót ” WPN-u w 1964 r. ustawiono głaz – jasnoróżowy granit gruboziarnisty o obwodzie 585 cm i wys. 140 cm, pochodzący jak większość głazów narzutowych w tej okolicy z Wysp Alandzkich, który przywędrował wraz z lądolodem skandynawskim. Obok niego znajduje się duży parking leśny.
4. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno – Spożywczego w Szreniawie - powstało w 1964 r., a status muzeum narodowego uzyskało w 1975 r. Jest jedną z największych tego typu placówek w Europie i jedyną w Polsce. Nawiązuje w swej działalności do ponad 140 – letniej tradycji polskiego muzealnictwa rolniczego. Teren muzeum obejmuje ponad 20 ha wraz z XIX – wiecznymi zabudowaniami gospodarczymi i eklektycznym dworem wybudowanym w latach 1852 – 1853. Muzeum gromadzi, opracowuje i udostępnia zabytki dotyczące dziejów wsi, rolnictwa i przemysłu rolno – spożywczego z terenu całej Polski.
5. Zabytkowy zespół zabudowań stacji kolejowej w Szreniawie – zespól budynków wzniesionych przed I wojną światową dla obsługi linii kolejowej Poznań – Wolsztyn, uruchomionej w 1909 r. Ciekawostką jest wykorzystanie zabudowań dworca podczas kręcenia filmu „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy”.
6. Rynna polodowcowa Rosnowsko – Jarosławska – rynna polodowcowa utworzona na skutek erozyjnej działalności wód podlodowcowych podczas zlodowacenia północnopolskiego. W przegłębieniach rynny znajdują się jeziora: Konarzewskie, Chomęcicko – Rosnowskie, Rosnowskie Małe i Jarosławskie. Pomiędzy jeziorami, na progu tych ostatnich, spotykamy typowe oczka polodowcowe o lokalnej nazwie Stawki, wysychające podczas upalnych dni letnich, zabagnione na wiosnę po roztopach.
7. Kąpielisko i osada Jarosławiec – Jarosławiec to niewielka osada zlokalizowana na śródleśnej polanie na południowo – zachodniej skarpie rynny jeziornej tuż przy wydzielonym kąpielisku. Przy leśniczówce znajduje się pole biwakowe z wiatą i miejscem na ognisko. 
8. Cmentarz ewangelicki w Łęczycy – pozostałość starego cmentarza ewangelickiego z niezliczonymi grobami i szczątkami nagrobków. Niektóre z elementów nagrobkowych przypominają połamane drzewa i pnie.
9. Zespół kościelny w Wirach – Kościół parafialny pw. św. Floriana – neoromański, 3-nawowy, zbudowany w latach 1899 – 1900, wnętrze w stylu pseudobizantyjskim. Brama kościelna z 1900 r. neoromańska, 3-arkadowa, zwieńczona krzyżem. Naprzeciw kościoła Dom Parafialny zbudowany w 1906 r., również zaliczany do stylu neoromantyzmu.
10. Dolina rz. Wirenki (ul. Nadrzeczna i Pasieki) - Wirenka jest lewym dopływem Warty w końcowym biegu silnie meandruje (co można zobaczyć jadąc szlakiem rowerowym „Wzdłuż Warty do WPN”). Płynie w niedużej rynnie polodowcowej o przebiegu prostolinijnym, ma wyrównane dno i łączy się z Doliną Przełomu Warty. 

Szlak Niepodległości

Przebieg szlaku: Komorniki – Wiry – Szreniawa  – Rosnówko – Chomęcice – Walerianowo –  Komorniki 

Oznakowanie szlaku: czerwony szlak rowerowy

Szlak Niepodległości ma długość 32 km i wiedzie przez miejsca związane z lokalnymi drogami, którymi Polska szła ku wolności. Szlak rozpoczyna się na stadionie sportowym w Komornikach, przy ul. Jeziornej, gdzie można zaparkować samochód i … ruszyć dalej rowerem.  Pierwsze kilometry wiodą polną drogą wzdłuż linii kolejowej Poznań – Wolsztyn, na której, przy odrobinie szczęścia, można zobaczyć „Piękną Helenę” - pierwszy w wolnej Polsce międzywojennej parowóz pospieszny Pm36 – 1. Został on zaprojektowany przez Kazimierza Zembrzuskiego i wyprodukowany w zakładach Fablok w Chorzowie. Ustanawiano nim rekordy prędkości, lokomotywa tego typu była używana we Lwowie, Niemczech i Austrii, zanim powróciła do wolnej Polski.

Polną drogą wjeżdżamy do Wir – dużej wsi w południowo - wschodniej części gminy Komorniki. Mijamy budynek Szkoły Podstawowej im. Powstańców Wielkopolskich i jadąc zgodnie ze znakami szlaku docieramy do skrzyżowania ul. Łęczyckej i ul. Słonecznej. Tu, kierując się na wprost po około 100 m docieramy do jednego z kamieni milowych gminnych dróg do wolności – budynku tzw. starej poczty. Wiosną 1906 r. wybuchł w nim strajk szkolny – uczniowie starszych klas odmówili nauki religii w języku niemieckim. Wynikiem strajku było zamknięcie szkoły, dyscyplinarne przeniesienie nauczyciela, zawieszenie dozoru przez proboszcza Karola Seichtera oraz ograniczenie nauki przedmiotów ścisłych na rzecz nauki j. niemieckiego. W lipcu 1911 r. oddano do użytku nowy budynek szkoły, w którym od roku 1920, już po odzyskaniu niepodległości rozpoczęto naukę w języku polskim. Dziś znajduje się tu izba historyczna oraz tablice upamiętniające Powstańców Wielkopolskich z terenów gminy Komorniki.

Wracamy na szlak biegnący ulicą Słoneczną, dalej skręcamy w ulicę Cienistą, a ta doprowadza nas do parku im. Ks. Karola Seichtera przy ul. Laskowskiej, gdzie do 1927 r. znajdował się cmentarz. W latach 50 XX wieku ekshumowano szczątki zmarłych i pochowano ich m.in. na nowym cmentarzu w Wirach.  

Przecinamy linię kolejową przejściem dla pieszych (!) i jedziemy dalej wzdłuż ul. Dworcowej, tuż przy torze dla rowerzystów i rolkarzy oraz wzdłuż boiska „Orlik”. Skręcamy w ul. Podleśną i jadąc drogą przy lesie zjeżdżamy do ul. Łęczyckiej. Tuż przed światłami skręcamy w prawo i wjeżdżamy na prywatną drogę sołtysa Łęczycy. Przekraczamy most na rzece Wirence i przecinając wieś Łęczyca docieramy do granicy Wielkopolskiego Parku Narodowego. Poruszamy się wzdłuż leśnych odstępów Rezerwatu Las Mieszany na Morenie i rozległych pól okolicznych wsi. Stąd rozciąga się rozległa panorama na wieś Wiry, dzielnicę przemysłową Lubonia i poznańską zabudowę miejską. Skręcamy na stare śródpolne aleje klonowe wzbogacone robiniami, lipami i jesionami , które w przeszłości były niemymi świadkami maszerujących tędy oddziałów powstańczych w czasie zrywów niepodległościowych. Wjeżdżamy do zwartych lasów WPN-u i przed leśniczówką Wiry skręcamy w prawo, kierując się do Szreniawy. Przecinamy betonową drogę zwaną „grejzerówką” i jadąc wzdłuż parkingu WPN-u docieramy do zabudowań Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno – Spożywczego. Jeżeli przyjedziemy tu w sobotę możemy bezpłatnie wejść na teren muzeum i zapoznać się z dziejami wsi i rolnictwa regionu Wielkopolski, a także całej Polski, na przestrzeni wieków.

Ze Szreniawy wyjeżdżamy śródpolną drogą tzw. „hilarówką” (starą drogą dworską) do lasu. Terenem podmokłym, z lasem łęgowym między jeziorami poruszamy się w zagłębieniu rynny polodowcowej. Dalej, drogą polną wjeżdżamy do Rosnówka, przecinamy kolejny raz linię kolejową Poznań – Wolsztyn pod łukowym wiaduktem z 1909 r. Przejazdem podziemnym pokonujemy drogę krajową nr 5 i docieramy do miejsca postoju (miejsce zabawy dla dzieci, pomost) nad jeziorem Rosnowskim Małym. Kontynuując wycieczkę jedziemy lasem w WPN wzdłuż jezior Rosnowskich i jeziora Chomęcickiego. To w tych lasach w czasie II wojny światowej rozstrzeliwano patriotów wiezionych w Forcie VII w Poznaniu (m.in. profesorów Uniwersytetu Poznańskiego i członków Delegatury Rządu RP na Uchodźctwie) oraz więźniów z obozu przejściowego w Żabikowie. Na miejscu jednej z egzekucji postawiono w 1960 r. pomnik, do którego można dotrzeć zielonym szlakiem pieszym.

Dalej szlak skręca w kierunku Chomęcic – wsi w zachodniej części gminy. Nieopodal szlaku zachowało się gospodarstwo, w którym po II wojnie światowej zamieszkał jeden z bohaterów Powstania Wielkopolskiego, płk. Andrzej Kopa – organizator i komendant oddziałów Straży Ludowej w powiecie zachodniopoznańskim. Był on dowódcą oddziału powstańczego, który wsławił się w bojach pod Wolsztynem, Kargową, Zbąszyniem, Żninem, zdobyciem lotniska wojskowego na poznańskiej Ławicy, odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari z numerem XI. Po odzyskaniu niepodległości Polski organizował 10 Pułk Strzelców Wielkopolskich (68 Pułk Piechoty Wielkopolskiej). W grudniu 1919 r. gościł w swoim majątku w Trzcielinie marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1920 r. został mianowany dowódcą II Brygady Dywizji Ochotniczej z Wielkopolski w randzie podpułkownika. Po II wojnie światowej poniżony przez władze komunistyczne został wysiedlony ze swojego majątku i został robotnikiem rolnym. Zamieszkał w Chomęcicach, u swojego przyjaciela z lat Powstania Wielkopolskiego, Władysława Szczerbowskiego. Tablica pamięci płk. Andrzeja Kopy została umieszczona na ścianie budynku Domu Kultury Koźlak w Chomęcicach, a ulicę przy gospodarstwie nazwano Jego imieniem.

Z Chomęcic, drogą polną, dojeżdżamy do Rosnówka - wsi położonej nad jeziorem Rosnowskim, i dalej drogą przez Walerianowo, Rosnowo wjeżdżamy do Komornik. Przejeżdżamy wzdłuż byłego majątku ziemskiego, kościoła parafialnego Św. Andrzeja Apostoła i docieramy do Ogrodu Pamięci – miejsca uwieczniającego wkład naszych przodków w budowanie trwałej wartości, jaką jest Polska.

Szlak kolejny raz przecina drogę krajową nr 5 podziemnym przejściem i prowadzi wzdłuż niej, aż do ul. Jeziornej, stadionu sportowego i parkingu.

Zapraszamy na wycieczki rowerowe po komornickich szlakach.