Pm36 – powszechnie znany jako „Piękna Helena” to przedwojenny parowóz pospieszny polskiej konstrukcji z 1937 roku, o układzie osi 2'C1', zbudowany w liczbie dwóch egzemplarzy. Projekt parowozu powstał w roku 1936 w biurze konstrukcyjnym Pierwszej Fabryki Lokomotyw w Polsce (Fablok), przy konsultacji z prof. Antonim Xiężopolskim. Głównym konstruktorem był prof. Kazimierz Zembrzuski. Parowóz posiadał aerodynamiczną obudowę i zdobył złoty medal na targach międzynarodowych w Paryżu. W czasie wojny maszynę przejęły i wykorzystywały władze niemieckie. W 1944 roku został wyewakuowany do Austrii, skąd w 1947 roku wrócił do Polski, gdzie ponownie wpisano go w inwentarz PKP i otrzymał numer Pm36-2 jako jedyna istniejąca lokomotywa serii. Pracował na liniach PKP w poznańskiej dyrekcji kolei, używany do pracy podrzędnej - ciągnięcia lekkich pociągów osobowych.
W 1966 roku wycofano „Piękną Helenę” z eksploatacji, a w 1973 przekazano jako eksponat do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. W rocznicę 150-lecia kolei na ziemiach polskich, w 1995 roku parowóz został wyremontowany w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Pile i przywrócony do ruchu. Numer inwentarzowy zmieniono mu przy tym symbolicznie na dawny Pm36-2. Stacjonuje obecnie w Wolsztynie, oddalonego od Gminy Komorniki ok. 60 km., gdzie jest używany do prowadzenia pociągów z turystami oraz niekiedy do obsługi regularnych połączeń.
Można ją zobaczyć na trasie Poznań-Wolsztyn, pędzącą z charakterystycznym gwizdem w otoczeniu kłębów pary. To z pewnością ciekawy widok zarówno dla pasjonatów parowozów jak i turystów odwiedzających Szreniawę, Wiry lub Rosnówko, gdzie znajdują się stacje kolejowe.
